K’ndo bylbyl - tha - gêm në gêm
Lumja un për djalin têm !
Për Shën Gjergj – ty, more Gjergj,
Sot mâ s’parit t’uron nana:
T’i m’u bâsh trim porsi zana,
Me u përmend’ ndër fise t’ana,
Me t’drasht’ Turku n’at Stambollë,
N’Rom’ me u pyet’për mende-hollë
Me ket flamur, qi ké n’dorë
Shterngou, bír, ti kjosh me orë;
Me ket flamur, qi ke n’parzëm,
Dis për tê, si me shkue n’darsëm!
Rueu gjithmonë t’hujit,
Porsi zjarmit, porsi ujit!...
Prandej t’lutem, more bir,
Pásh kta sy e pásh ket dritë,
Pash ket nanë qi ty po t’rritë,
N’kjoft’ se vjen ndoj her’ kjo ditë,
Merre popullin me t’mirë,
Pse e ka lodh’ mjaft Turku i vshtirë!
Nâma e ktij mos i raft’kuj,
Pse e bân tokën me qit uj!
Se kta janë nji komb mundqar;
Gati t’thuejsh të gjith bujqarë;
Sa fisnik’, trima e bujarë ;
Burra t’fort, i mbram e i parë!
T’vorfën n’shpi, por zemërplot;
T’gjith besnik’, por n’vend t’pazot;
Ngran’, pa ngran’- qashtû si janë,
Me ‘i kushtrim i mbledh të tânë.
Fjal’n e keqe me jau thânë,
Djalin t’falin – ktê s’t’a falin.
Me fjal’ t’mira – n’ditt mâ t’vshtira,
Gjithsi t’duesh i bân për vedi;
Me fjal’ t’ kqija, s’i shtron mbreti,
T’tan’ m’nji vorr sot ki’n me hî,
Mos me i shkel’ mâ kjo Turkí,
T’ ishte kush qi me u prî…
… … … … … …
Kaluen dit e kaluen vjet,
Hupi Gergji larg n’gerbet.
Mbas shum vjetsh,
Për nji Sh’ Gjergj,
N’katër vllazën u kthye njani,
Mâ luani:
U kthye burri prap n’shpí t’vet.
Mbar’ Shqipín për vedi e bâni;
Shtyni Turkun e u bâ mbret.
“Skenderbeu!”
Brohoriti mbarë atdheu.
P. B. Palaj, Ndërmjet Shën Gjergjash, fragment, marrë nga “Bota shqiptare”, Tiranë, 1943, fq. 204-205.207
All the contents on this site are copyrighted ©. |