Papa Françesku në parathënien e librit të Carriquiry: “Amerika Latine jeton në
ankth” pohon: "Një valë e pandalshme depresioni, shkaktuar nga kriza ekonomike
botërore, vijon të lërë gjurmë mbi tranzicionin deri në këtë çast, kur Amerika Latine
duket sikur jeton në ankthin e pasigurisë, me struktura ekonomike të cënuara rëndë,
me rritjen e vazhdueshme të varfërisë e me thellimin e honeve të përjashtimit shoqëror
për shumëkënd”. Kështu shkruan Papa Françesku në parathënien e botimit të ri
të librit “Memoria, Coraje Y Esperanza. A luz del Bicentenario de la Independencia
de America latina” (Kujtesë, guxim e shpresë, në prag të Dyqindvjetorit të Pavarësisë
së Amerikës Latine). Autor i veprës është Guzmán Carriquiry Lecour, zëvendës-kryetar
i Komisionit Papnor për Amerikën Latine.
Duke e paraqitur Librin, Ati i Shenjtë bën pyetje tejet aktuale, me vlerë të madhe
përgjithësuese: “Ç’po ndodh në Amerikën Latine - pyet - a i ka mbetur akoma
gjë, nga epiteti ‘kontinent i shpresës’? Apo u rikthyem tek ideologjitë, që rrënuan
ekonominë e ua nxinë jetën njerëzve?”. Pasi bën këto pyetje retorike, Papa
flet për sfidat dhe përparësitë, duke nxitur për të përcaktuar objektivat e mëdha
kombëtare dhe latinoamerikane, me miratimin e mobilizimin e masave popullore, larg
ambicjeve dhe interesave të pjesshme.
Duke kujtuar edhe mesazhin drejtuar Atdheut të tij të dashur, me rastin e dyqindvjetorit
të Pavarësisë së Argjentinës, më 2016-tën. Papa shton: “Kemi nevojë për gjyshër ëndrrimtarë,
që t’i nxisin të rinjtë - duke i frymëzuar me ëndrrat e tyre - të vrapojnë përpara
me frymën krijuese të profecisë”. E njëjta frymë krijuese e profecisë - vëren - u
kërkohet edhe barinjve të Kishës në Amerikën Latine, larg çdo klerikalizmi të parrënjë
e abstrakt”
Papa nënvizon gjestet patriotike të emancipimit amerikan, ashtu si edhe,
në zanafillë, dukjet e Zojës së Guadalupes, në kuadrin e një epoke misionare e të
një bote metise tejet të vuajtur, “ngjarje të mëdha - kujton - mbi të cilat
u themelua Atdheu ynë i madh latinoamerikan”. Popujt, posaçërisht më të vegjlit e
më të thjeshtit - shkruan akoma Papa - i ruajnë arsyet e tyre të mira për të jetuar
e për të bashkëjetuar, për t’u dashur e për t’u flijuar, për t’u lutur e për ta mbajtur
të gjallë shpresën. E edhe për të luftuar për kauzat e mëdha. Prandaj - përfundon
- më intereson të bashkohem periodikisht me lëvizjet popullore, si zëdhënës
i fjalëve të shenjta: “shtëpi, tokë e punë”, gjithnjë në rend të ditës.
Libri, botuar me rastin e dyqindvjetorit të pavarësisë latinoamerikane, do të paraqitet
më 16 nëntor, në sallën e madhe të Universitetit të lirë Maria Santissima Assunta
(Lumsa). Ndërmjet diskutimeve, parashikohet edhe ai i sekretarit të Shtetit të Vatikanit,
kardinalit Pietro Parolin. Në vitin 2011, në botimin e parë të librit, kardinali i
asokoshëm Jorge Mario Bergoglio shkruante, në prolog: “Atdhe do të thotë ta
mbrosh çka more, jo për ta bërë konservë, por për ta dorëzuar të pacenuar në thelbin
e saj”.
All the contents on this site are copyrighted ©. |