Erdh' koha e zgjimit!
E bukur është, o Zot
kjo afërsia jote.
E këndshme të kesh pranë
një Zot, si ti
prej mishi e prej gjaku!
S’je Zot prej guri
e as prej akulli!
Në zemrën tënde vlon,
çka vlon në zemrën tonë.
Ti e di ç’është miku
e e di ç’është loti
kur t’vjen një lajm i zi
e t’kumton mortin,
mortin e mikut
që aq e deshe.
e që u nis, pa kthim.
Janë Tuat, gëzimet tona,
Tuat dhe lotët.
Je krejt si ne, o Zot,
veç ne nuk jem’ si ti!
Ne shpesh zilitë e këqija
na ndajnë nga të tjerët
na mbyllin në varrin e vetvetes.
Ndërsa ti varret i hap
e i kthen të vdekurit në jetë.
Jepnae Zot edhe ne
një zemër, si zemra jote,
që të mund ta flakim rrasën
e shpellës ku na mbyll mëkati!
E të brohorasim në kor:
“Erdh' koha e zgjimit!".
Mjafton nji rreze e vetme
për t’na e ndritë rrugën
prej varrit të zi,
tek drita jote e pambarueme!”.
All the contents on this site are copyrighted ©. |