“Për emërin’ e Perëndisë,
pak bukë, se po urëtonj;
ah, merrni pjesë prej njerëzisë,
i mjeri do të perëndoj!
Një plak i lasht’edhe i thinjur
me lot ndë qiell po këlthet1
i gjori shumë i përgjynjur
dhe zemërë bardhë rrëmet2
Na, shumë përpar’atij shkojn
të veshurë me barkun plot,
po sytë s’kthejnë t’a shikojnë,
s’lëshojnë fare as një lot!
Vetëm “Zoti të përdëlleftë”,
i thonë, po s’apin gjë,
dhe ketë fjalë me të reftë 3
i esëlluar ç’mbetet më!
Papa Kristo Negovani: “Lypësi”
Për veç një tjatër’ afronet
fort i vobegët’e i flet,
me reçka veshur, pjestonet
bukë të thatë një thel’ i jep!
1 Këlthet- bërtet; 2 rrëmet- shumë (të bardhë); 3 me të reftë - me të rrebët
All the contents on this site are copyrighted ©. |