Profeti pret Mesinë,
Mesia nderon Profetin,
Po ai nuk mund të rrijë pa e pyetur:
“Je ti Mesia?
Po realizohen premtimet?
A mund ta shuaj zërin
tani që erdhi Drita?:
“Je ti ai që duhet të vijë,
a duhet të presim një tjetër?”.
Ti, Jezus, s’do vetëm fjalë të bukura,
vetëm citime të urta.
Prandaj i fton të gjithë
t’i sjellin sytë përreth
e të presin të renë,
që mungullon;
ta kapin në fluturim gëzimin:
gëzim të sëmurësh,
që shërohen;
gëzim të përulurish,
që ngrenë kokën lart;
të pashpresësh,
që nisin të shpresojnë
e të besojnë në kumtin e madh.
Por s’mund të mos e vlerësosh
atë që bëri Profeti për ty.
për Mbretërinë.
Sepse është ai, që udhën ty ta hapi…
Ai, që në dritën ngultas besoi
edhe kur shihej
vetëm një rreze e mekur.
Ai, që guxoi të bërtiste,
të qortonte,
ta padiste të keqen.
E pra e dinte çka e priste:
e priste vdekja.
E prap se prap
pa frikë e kumtoi të renë
para se të mbërrinte,
duke vënë në lojë vetë jetën
për një mision,
që dukej i pamundur!
All the contents on this site are copyrighted ©. |