Ati i Shenjtë: Kisha duhet të jetë gjithnjë dëshmitare e Krishtit

Takimi i fundit i Papës, pas një dite të ngarkuar me veprimtari, ishte ai me priftërinjtë, rregulltarët, rregulltaret dhe seminaristët, në Katedralen e Kampalës.  Françesku është i treti pasardhës i Shën Pjetrit që lutet në këtë Katedrale, pas Palit VI (1969) dhe Gjon Palit II(1993). Pasi ndoqi përshëndetjen e ipeshkvit John Baptist Kaggwa dhe dëshminë e një prifti, të një rregulltareje dhe të një seminaristi, Papa i drejtoi fjalën klerit vendas, duke e porositur: “Shkoni atje, ku jeni pak! Rrëfejuni sa më shpesh, pa e fshehur asnjë mëkat. Shërbejini me bujari dioqezave, ku mungojnë meshtarët!”.

Kishës ugandeze i kërkoi të mos jetojë me rentën e kujtimit të martirëve. Flijimi i tyre nuk duhet të mbetet thjesht kujtim, por të bëhet hov e zell misionar.

Këto janë fjalët e  Papës, që e la mënjanë fjalimin zyrtar të përgatitur për këtë rast e u foli lirisht sivëllezëve, në gjuhën spanjolle, me përkthim të menjëhershëm në anglisht. Fjalimi i përgatitur, dorëzuar  njerëzve të Kishës, ishte reflektim i shtjelluar, duke u bazuar mbi tri fjalë: “Kujtesë, besnikëri, lutje”.

Atmosfera e takimit ishte tejet e përzemërt, e ngrohtë, familjare. Në një farë pike Françesku, duke kujtuar se i kishte ardhur radha të fliste, u drejtua nga pulti i leximit, por ipeshkvi, që drejtonte takimin, i  shpjegoi se duhej të priste edhe pak. E Papa u rikthtye qetë-qetë në vendin e tij, duke pritur radhën e duke krijuar, kështu, një atmosferë vërtet mes vëllezërish: “Mos e harroni kurrë atë, që bëri Zoti për popullin tuaj, kërkojini hir e kujtesë”, porositi.

Fjalë me vlerë për të gjithë popujt e persekutuar, të martirizuar, të detyruar të jetojnë nën thundrën e diktaturave një herë, të korrupsionit më të shëmtuar, me maskë demokracie, pastaj: “Armiku kryesor i kujtesës është harresa, por gjithsesi nuk është më i rrezikshmi. Armiku më i rrezikshëm është të gëzosh të mirat e etërve, duke i lënë në harresë”, shtoi, duke folur lirisht Papa. “Kisha e Ugandës nuk duhet t’i kujtojë kurrë martirët, si njerëz që jetuan në kohë të largëta. Në se dëshiron t’i nderojë vërtet, duhet t’i dëshmojë me jetë, çdo ditë”.