Papa: shëlbimi dhe ndërmjetësimi i Jezusit kanë më shumë rëndësi se shërimet
Gjëja më e rëndësishme nuk është hiri i shërimit fizik, por fakti se Jezusi na shëlbon
e ndërmjetëson për ne; këtë theksoi sot Papa, duke rifilluar meshët e mëngjesit me
grupet e besimtarëve, në Shtëpinë e Shën Martës. Populli shikon
shpresën në Jezusin Duke kometuar Ungjillin e ditës, përplot me turma, që ngarendin
drejt Jezusit nga të katër anët, Papa vërejti se “populli i Hyjit gjen në Zotin shpresën,
ngaqë mënyra si i mëson, si vepron, si sillet, prek zemrat e njerëzve, arrin drejt
e në zemër. Prek e arrin në zemër, nga që është forcë e Fjalës së Hyjit. “Populli
e ndjen këtë, populli shikon se në Jezusin premtimet përmbushen, lind shpresa. Popullit
i qe mërzitur mënyra e mësimit të fesë nga doktorët e asokohshëm të ligjit. Nga ata,
që e ngarkonin mbi shpatullat e të tjerëve barrën e urdhërimeve e të ligjeve, pa mundur
të arrijnë në zemrat. E kur njerëzit e shikojnë Jezusin, e dëgjojnë Jezusin, propozimet
e Jezusit, lumturitë… ndjejnë sesi diçka nis t’u lëvizë në shpirt. Ndjejnë praninë
e Shpirtit Shenjt, që i zgjon nga dremitja e i shtyn të ngarendin drejt Jezusit”. Pastërtia
e ndjetit në kërkim të Hyjit Turma shkon te Jezusi për t’u shëruar: shkon,
pra, për dobi të vet. “Kurrë, pohoi Papa, nuk mund ta ndjekim Zotin me ndjete krejt
të pastra, që në fillim. Gjithnjë e ndjekim me mendimin ‘pak për vete e pak për Zotin’….
Zemra pastrohet gjatë udhës që të çon te Zoti. “Njeriu shkon, e kërkon Zotin, por
kërkon edhe shëndetin, kërkon shërimin. E i hidhet ndër këmbë për ta prekur, me bindjen
se, duke e prekur, nga Zoti do të vërshojë forca, që shëron”. Jezusi shpëton Por
gjëja më e rëndësishme “nuk është se Jezusi shëron”, shpjegoi Françesku; kjo është
shenjë e një shërimi tjetër; e nuk është as fakti se Jezusi thotë fjalë, të cilat
arrijnë në zemër; kjo sigurisht ndihmon për ta takuar Zotin. Por gjënë më të rëndësishme
ta thotë Letra drejtuar Hebrenjve: “Krishti mund t’i shpëtojë plotësisht ata që, përmes
Tij, i afrohen Hyjit. Ai është gjithnjë i gjallë për të ndërmjetësuar në favor të
tyre; Jezusi shpëton e është ndërmjetës”, komentoi Papa. Këto janë dy fjalë kyçe: “Jezusi
shpëton! Këto shërime, këto fjalë, që arrijnë në zemër, janë shenjë e fillimit të
shëlbimit. Kjo është udha e shëlbimit për turmat, që nisin të ngarendin pas Jezusit
për ta dëgjuar ose për të kërkuar shërim, e pasatj rikthehen tek Ai e ndjejnë forcën
e shëlbimit. Po a mund të themi se gjëja, që ka më shumë rëndësi, është se Jezusi
shëron? Jo! Nuk është gjëja më e rëndësishme. Më e rëndësishmja është se Zoti shëlbon!
Ai është Shëlbuesi e ne, të shëlbuarit prej Tij. E pikërisht kjo ka më shumë rëndësi
se të gjitha. Është forca e fesë sonë". Jezusi ndërmjetëson Jezusi u
ngjit te Ati e, që atje, vijon të ndërmjetësojë çdo ditë, çdo çast, për ne. E kjo
është aktuale. Jezusi para Atit, ofron jetën e Tij, shpërblimin, i tregon Atit plagët,
çmimin që iu desh të paguante për shëlbimin. E ditë për ditë Jezusi vijon të ndërmjetësojë…E
kur ne, për një arsye a një tjetër, ndjehemi keq, të kujtojmë se Ai lutet për ne,
ndërmjetëson për ne, vazhdimisht. Shpesh e harrojmë këtë: “Po Jezusi… po, po, Jezusi
u ngjit në qiell, na dërgoi Shpirtin Shenjt, e historia mori fund”. Jo! Tani, në çdo
çast, Jezusi vijon të ndërmjetësojë. E ne mund ta kërkojmë ndërmjetësimin, duke u
lutur. T’i lutemi, pra: “Zot Jezus, kij mëshirë për mua. Ndërmjetëso për mua!”. T’i
drejtohemi, pra, Zotit e t’ia kërkojmë ndërmjetësimin. Nuhatja e popullit të
Hyjit Kjo është pika kryesore, pohoi Papa: Jezusi “është Shëlbues e Ndërmjetës”.
Të bën mirë ta kujtosh këtë. Kështu turma e këkon Jezusin me nuhatjen e shpresës së
popullit të Hyjit, që priste Mesinë, e kërkon që të gjejë në të shëndetin, vërtetësinë,
shëlbimin, sepse Ai është Shëlbuesi e, si Shëlbues, edhe sot e kësaj dite, edhe në
këtë çast, ndërmjetëson për ne. Uroj që jeta jonë e krishterë, tha në përfundim Papa,
të jetohet gjithnjë më shumë me bindjen se u shpëtuam, se kemi një Shëlbues, Jezusin,
më të djathtën e Atit, që ndërmjetëson. O Zot e ti, o Shpirti Shenjt, na e jep hirin
t’i kuptojmë këto gjëra”.