Jezu Krishti lind që unë e ti të rilindemi në Hyjin
Edhe sikur Krishti të lindte dhjetëmijë herë në Betlehem, s’ do të të vlente hiç fare,
në se nuk lind në zemrën tënde. Por si mund të lind Krishti në zemër? E çuditshme
kjo mrekulli e re, por jo e pamundur: mjafton ta dëshirosh e ta presësh. Ditën
në të cilën nuk do të ndjesh më hidhërim as smirë, kur ta shikosh armikun ose mikun
të gëzuar, gazmo, sepse lindja e Zotit është e afërt. Ditën kur të ndjesh nevojën
ta gëzosh sadopak atë që është i trishtuar dhe shtytjen ta lehtësosh dhimbjen ose
mjerimin qoftë edhe të një krijese të vetme, galdo, sepse ardhja e Zotit është pas
dere. E në se një ditë do të lëndohesh e do të të bjerë mbi kokë kobi i zi, do
të humbasësh shëndetin e forcën, bijtë e miqtë e do të të duhet të durosh trashamaninë,
ligësinë a ftohtësinë e akullt të të afërmve e të largtëve, por megjithatë nuk do
të qahesh e as do të blasfemosh, e do ta pranosh me shpirt të qetë fatin tënd, gëzohu
e galdo, sepse mrekullia që dukej e pamundur, ka ndodhur: Shëlbuesi tashmë ka lindur
në zemrën tënde. Nuk je më i vetëm, nuk do të jesh kurrë më vetëm. Terrina e natës
do të mbushet me dritë, si të ishin ndezur mijëra yje në qiell për të kremtuar takimin
e ditës sate të shkurtër njerëzore, me amshimin hyjnor. (Giovanni Papini)