Atë Kantalamesa: Zoti na do e kjo është paqja e zemrës
Për ta ruajtur paqen, gjëja e parë për të cilën duhet të jemi të sigurt, është se
Zoti na do. E pohoi atë Kantalamesa në predikimin e tretë të Kohës së Ardhjes, mbajtur
në praninë e Papës e të Kuries Romake, kushtuar temës: “Paqja, fryt i Shpirtit”. Predikatari kujtoi
parandjenja mistike të rrufeshme, praktika të rrepta asketike, udhë të ndryshme, përshkuar
me të njëtin qëllim: për të arritur paqen e shpirtit. Dy mijë vjet histori kristiane
kanë parë shumë Shenjtorë e mendimtarë në kërkim të vazhdueshëm të saj, e Predikatri
kujtoi disa prej atyre, që lanë gjurmë të pashlyeshme në traditën shpirtërore të Kishës. Paqja
është në vendin e tretë, kujtoi. Shën Pali, kur flet për frytet e Shpirtit, e radhit
paqen në vendin e tretë, pas dashurisë e gëzimit, para mirëdashjes, mirësisë, zotërimit
të vetvetes. E kjo do të thotë se për të gjetur paqen, njeriu duhet të jetë i mëshirshëm,
i durueshëm, i përvuajtur, paqësor. Edhe Shën Agostini tregon një nga udhët, që
duhet përshkuar, për të fituar paqen e shpirtit: vendi i prehjes sonë, shkruan, është
vullneti i Zotit; në qiell ky vend do të jetë “Vetë Hyji” Njeriu prehet në vullnetin
e Tij. E famshme, për të përshkuar udhën e paqes, është edhe doktrina e indiferencës
së shenjtë, e Shën Injacit të Lojolës. Kjo doktrinë i lë mënjanë pëlqimet personale.
Prej këndej, çka i jep paqe zemrës, është përkimi i plotë me vullnetin e Zotit. Sipas
veprës së famshme “Të përngjamët e Krishtit”, shpirti gjen paqe vetëm kur ndjek Krishtin,
pa pyetur fare ç’bëjnë të tjerët. Duke folur, pastaj, për luftën e korpit kundër
shpirtit, që mund ta rrënojë paqen e brendshme, predikatari theksoi se shpirti mund
ta fitojë betejën me përpjekjet tona, që bëhen të mundshme përmes pranisë e Shpirtit
Shenjt. Nëse paqja do t’u akordohej njerëzve për vullnetin e tyre të mirë, atëhere
pak e kush do ta meritonte. Po me që akordohet për vullnetin e mirë të Hyjit, përmes
hirit hyjnor. u dhurohet të gjithëve. Mund ta gëzojmë, pra të gjithë, nënvizoi atë
Kantalamesa. “Paqja është siguria se Zoti na do!” ishte lajtmotivi kryesor i këtij
predikimi, në prag të Krishtlindjes, që u mbyll me fjalët e Shën Terezës së Avilës: “Mos
u trazo për asgjë, as mos u tremb nga askush: gjithçka kalon. Hyji nuk ndryshon; durimi
fiton gjithçka; atij që ka Zotin, nuk i mungon asgjë. Vetëm Zoti mjafton!”.