Françesku: misioni i familjes është ta përmirësojë botën
Çdo familje e krishterë ta mikpresë e ta rrisë Jezusin në vatrën e vet familjare,
në jetën e vet të përditshme, për ta bërë, kështu, më të mirë botën. Me këtë urim
u nda sot Papa nga turmat, mbledhur për takimin e fundit të së mërkurës 2014, vit
gjatë të cilit më se një milion e dyqindmijë vetë morën pjesë në katekizmin papnor.
Françesku e vijoi reflektimin kushtuar familjes, duke kujtuar se kjo temë do të
trajtohet edhe muajt e ardhshëm, deri në Sinodin e tetorit 2015. Çdo Shpellë Betlehemi
na e jep këtë mësim në mënyrë të heshtur: ngjarja më e bukur në botë, që do ta ndante
historinë në ‘para’ e ‘mbas’, nis në mënyrë krejt të padukshme për njerëzimin, në
një rrethinë “famëkeqe” të perandorisë së pafundme. Në këtë të mërkurë plot diell,
që të kujtonte më shumë fundin e pranverës se fillimin e dimrit, një javë para Krishtlindjes,
Papa hyri me hapa të lehta në shtëpinë e Familjes së Nazaretit e ia nguli sytë çdo
skute, për të parë deri në thellësi çka shpesh i shpëton syrit njerëzor, edhe pse
ka vlerë të paçmuar, shembullore. Hyji zgjodhi një familje E dhëna
e parë është se, për t’i hapur udhën “fillesës së re” të historisë universale, Hyji
vendosi, vërejti Papa, të lindte në një familje njerëzore. Historia më e shenjtë e
më e mirë, vijoi, nisi në skajet e historisë së njerëzve të pushtetshëm e, në mënyrë
edhe më të veçantë, Jezusi, Mesia, i ardhur për të shpëtuar botën, jetoi në gjirin
e një familjeje, në një periferi të botës, për 30 vjet rresht. Ndokush mund të
na thotë: e po ky Zot, që paska ardhur të na shpëtojë, si shkoi e i humbi 30 vjet
në këtë skutë famëkeqe? Humbi 30 vjet! E jo pse e detyroi kush, por pse deshi vetë.
E zgjodhi ai vetë këtë skutë, këtë jetë. E nisi të ecë përkrah me këtë familje. Udhët
e Hyjit janë misterioze! Por gjëja më e rëndësishme në këtë zgjedhje, është fa-mi-l-ja!
E zgjedhja e saj nuk ishte humbje kohe, as kotësi, eh? Jetoi ndërmjet shenjtorëve
të mëdhenj: Marisë, gruas më të shenjtë, më të papërlyer e Jozefit, burrit më të drejtë…
Familja! Familje, bëjini vend Jezusit Në shekuj arti, letërsia, muzika
provuan ta përfytyrojnë të zakonshmen e jashtëzakonshme të Nazaretit, duke e përshkruar
me fjalë, duke e pikturuar me ngjyra, duke e kënduar me tinguj, kujtoi Papa, jetën
normale familjare, ashtu si na e përshkruajnë Ungjijtë, në thjeshtësinë e tyre. Nëse
do të kishin arritur ta bënin plotësisht, do të ishim prekur në zemër nga rrëfimi
i Jezusit adoleshent; nënat do të kishin mësuar shumë nga kujdesi i Marisë e etërit,
nga stili i jetës së Jozefit. Po edhe pa këtë rrëfim të hollësishëm, nga Shtëpia e
Nazaretit arrin deri në kohët tona një mësim, të cilit nuk i kalon kurrë moda: “Çdo
familje e krishterë, ashtu siç bënë Maria e Jozefi, mund ta presë në gjirin e vet
Jezusin, mund ta dëgjojë, të flasë me Të, ta ruajë, ta mbrojë, të rritet së bashku
me Të. E kështu, mund ta bëjë shumë më të mirë botën”. T’i bëjmë vend, pra, Zotit,
në zemrat tona e në ditët tona. Kështu bënë edhe Maria e Jozefi, e nuk e patën aspak
të lehtë: sa vështirësi iu desh të kalonin! Nuk ishte familje për sy e faqe, nuk
ishte familje irreale. Familja e Nazaretit na angazhon ta rizbulojmë thirrjen dhe
misionin e familjes, të çdo familjeje! Familja e bën “normale” dashurinë Larg
nesh mendimi për ta shikuar si të rëndomtë jetën e Jezusit gjatë kësaj periudhe. Kjo
kohë tregon sa bukuri mund të kenë lidhjet ndërmjet nënave, etërve e fëmijëve. E ashtu
si patën në këto 30 vjet të gjata, përfundoi Françesku, kështu mund të ndodhë edhe
në vatrat tona familjare: mund ta bëjmë normale dashurinë e jo urrejtjen, ta bëjmë
të zakonshme ndihmën e anasjelltë e jo indiferencën a, ç’është më keq, armiqësinë.“Që
asokohe, sa herë që një familje e ruan këtë mister, qoftë edhe në skajin më të humbur
të botës, misteri i Birit të Hyjit, misteri i Jezusit, që vjen të na shpëtojë, është
në veprim. Vjen ta shpëtojë botën. E ky është edhe misioni i madh i familjes: t’i
bëjë vend Jezusit, që vjen; ta mikpresë Jezusin në familjen e vet, në fëmijët, në
bashkëshortin a bashkëshorten, në gjyshin a gjyshen, sepse në ta është vetë Jezusi.
Ta mirëpresim aty, që të rritet shpirtërisht në këtë familje. Zoti na e dhëntë këtë
hir në këto ditë të fundit, para Krishtlindjes”.