Shumë është shkruar për njërin nga paraardhësit e Ana Stratigosë, Vinçenc Stratigò,
figurë, që luajti një rol tejet të rëndësishëm në luftën e arbëreshëve për bashkimin
e Italisë. Po e kujtojmë këtu vetëm me dy strofa të një poezie, shkruar në vitin 1857,
përkthyer lirshëm në shqipen e sotme. Vargjet flasin vetë:
Prej të ëmb’lit
Epir u dëbuan, Të parët e mi e u nisën një ditë, U
nisën me lot nga vendi amtar: Unë jam Shqiptar!
Ti
Itali e dashur e ëmbla Itali më prite krahapur, ashtu si pret beharin, në
gjirin e këndshëm të vendit të bukur, Mua, shqiptarin!