Devocioni i vërtetë ndaj Marisë: s’mund ta duash Zojën, duke mëkatuar kundër Jezusit
Në muajin e Rruzares, vijojmë shfletimin e veprës “Traktat i devocionit të vërtetë
për Marinë”, shkruar nga Shën Luigji Maria Grignion de Monfort. Sot shenjti na
shpjegon se s’mund ta duash Zojën, duke mëkatuar kundër Jezusit
98.
S’ka gjë më të dënueshme, në krishterim, sesa ky pretendim djallëzor; e si mund të
thuhet se duhet e nderohet Virgjëra e shenjtë, kur me mëkatet tona plagoset, shporohet,
kryqëzohet e fyhet pa mëshirë Jezu Krishti, Biri i saj? Nëse Maria do të kryente një
detyrë, duke e shpëtuar me mëshirën e saj këtë soj njerëzish, do t’i hapte udhën (autorizonte)
mëkatit, do të ndihmonte për ta kryqëzuar e për ta fyer Birin e saj; e kush do të
kishte guxim ta mendonte?
99. Them se ta shpërdorosh kështu devocionin
ndaj Virgjërës së shenjtnueshme që, pas devocionit ndaj Zotit tonë në të Shenjtnueshmin
sakrament, është më i shenjti e më i fuqishmi, do të thotë të kryesh një sakrilegj
të hatashëm, i cili, pas atij të Kungimit të padenjë, është më i madhi e më i pafalshmi.
Rrëfej se për të qenë vërtetë të devotshëm ndaj Zojës së Bekuar, nuk është aspak
e nevojshme të jesh aq shenjt sa t’i shmangesh çdo mëkati, ndonëse kjo do të ishte
për t’u dëshiruar, por duhet së paku (vërejeni mirë këtë që them): 1. Të jesh sinqerisht
i vendosur ta shmangësh të paktën çdo mëkat mortar, që i fyen tepër si Nënën, ashtu
edhe Birin. 2. Ta zotërosh vetveten, për të shmangur mëkatin. 3 Të shkruhesh
në bashkëvëllazëri, të thuash Rruzaren Shenjte ose lutje të tjera, të agjërosh të
shtunën, etj. etj.