Fillojnë përgatitjet për Kongresin e tretë ndërkombëtar të lëvizjeve kishtare dhe
të bashkësive të reja
“Gëzimi i Ungjillit, gëzim misionar”. Do të jetë kjo tema e Kongresit të tretë botëror
të lëvizjeve kishtare dhe të bashkësive të reja, që do të mbahet në Romë , pranë Kolegjit
Ndërkombëtar Papnor “Maria Mater Ecclesiae”, më 20-22 nëntor 2014. Do të marrin pjesë,
me ftesë të Këshillit Papnor për Laikët, delegatët e shoqatave ndërkombëtare më të
përhapura në botë, që mbajnë lidhje të pashkëputura me dikasterin vatikanas. Tema
e takimit lindi nga një fragment i Thirrjes apostolike “Evangelii gaudium” (n.21),
ku lexohet: “Gëzimi i Ungjillit, që e mbbush jetën e bashkësisë së nxënësve, është
gëzim misionar (...) Ka gjithmonë dinamikën e daljes dhe të dhuratës, të daljes nga
vetvetja, të ecjes dhe të mbjelljes, gjithmonë sërish, gjithmonë më tej. Zoti thotë:
‘Të shkojmë tjetërkund, në fshatrat e afërm, që të predikoj edhe atje, se për këtë
kam ardhur!’ (Mk 1,38). Kur e mbjell farën në një vend, (Jezusi) nuk ndalet më aty,
për ta shpjeguar më mirë apo për të bërë të tjera shenja, por Shpirti e shtyn të niset
drejt fshatrave të tjerë”. “Thirrja apostolike Evangelii gaudium – shpjegon
në një njoftim Këshilli Papnor për Laikët – duket se është doracaku i mirëfilltë për
lëvizjet kishtare dhe bashkësitë e reja. Në këtë dokument Papa Françesku thotë se
nevoja për një etapë të re ungjillëzuese të karakterizuar nga gëzimi, “gëzimi i ëmbël
dhe ngushëllues i ungjillëzimit” (khs. N.9), është objektivi parësor për ecjen e Kishës
në ditët tona”. Qëllimi kryesor i Kongresit, pra, është “të nxjerrë në pah e të inkurajojë
edhe më shumë pjesëmarrjen e hareshme të lëvizjeve kishtare dhe të bashkësive të reja
në ftesën këmbëngulëse të Papës për të hyrë në dinamikën e daljes misionare”. Për
këtë ngjarje janë regjistruar më se tetëdhjetë shoqata ndërkombëtare dhe më se pesëdhjetëepesë
themelues e eprorë të përgjithshëm të bashkësive të ndryshme të shpërndara nëpër botë,
të cilët do të shoqërohen, gjatë ditëve të Kongresit, nga disa ipeshkvinj dioqezanë
dhe anëtarë të Kurjes romake, shenjë konkrete e bashkimit kishtar. Kryeudha e
përgatitjes së Kongresit – shpjegon Kardinali Stanislaw Rylko, kryetar i dikasterit
– është ftesa e Papës Françesku për të ndërtuar një Kishë në dalje, që bëhet protagoniste
e shndërrimit të vet misionar, edhe nëpërmjet kontributit të lëvizjeve kishtare dhe
të bashkësive të reja, sepse “bashkësitë bazë dhe bashkësitë e vogla, lëvizjet dhe
format e tjera të shoqatave, janë pasuri e Kishës, të cilën e dërgon Shpirti i Shenjtë
për të ungjillëzuar të gjitha mjediset dhe sektorët” (n. 29). “Kongresi i nëntorit
– vijon Imzot Josef Klemens, sekretar i Këshillit Papnor për Laikët – synon të jetë
një përgjigje e qartë dhe vendimtare e lëvizjeve kishtare dhe e bashkësive të reja
në lidhje me ndihmesën e tyre për një rizgjim misionar të tërë Kishës”. Karakteri
i kësaj ngjarjeje, nënvizon prelati, do të jetë ai i “takimit, i dialogut dhe i dëgjimit
të ndërsjellë. Nuk bëhet fjalë për një takim me karakter akademik, ku ekspertët japin
konferenca para pjesëmarrësve dëgjues, por një shkëmbim idesh, përsiatjesh dhe përvojash,
ku vetë kongresistët, në hapësirat e shumta dhe të gjëra, që do t’i lihen debatit,
dhe në çastet e përbashkëta, mund të bëhen aktorët kryesorë të Kongresit, duke ndarë
me njëri-tjetrin të gjitha mendimet dhe vlerësimet lidhur me temat e propozuara”.
Kujtojmë se edicionet e shkuara të Kongresit u mbajtën më 1998 dhe më 2006, me
rastin e takimit të tyre me Gjon Palin II dhe Benediktin XVI, për të reflektuar së
bashku mbi tematikat më të ngutshme dhe më të spikatura në lidhje me identitetin dhe
misionin e shoqatave të besimtarëve në Kishë e në Botë.