Atë Kovalçik, për 20-vjetorin e Katekizmit të Kishës Katolike: Falja e mëkateve
Katekizmi i Kishës Katolike i kushton vëmendje të madhe temës së faljes së mëkateve.
Jezusi, kujton Katekizmi, i dha Kishës Sakramentet e Pagëzimit e të Rrëfimit, përmes
të cilave mund të falemi e të pajtohemi me Zotin. Pikërisht tek tema e faljes së mëkateve
ndalet sot jezuiti, atë Dariush Kovalçik, në reflektimin e 39-të të ciklit,
kushtuar 20-vjetorit të botimit të Katekizmit.
Besojmë në të ndiemët e mëkateve.
Kjo do të thotë se besojmë në Zotin Shëlbues. Sepse vetëm Zoti mund t’i falë mëkatet.
Pikërisht për këtë arsye, kur Jezusi i tha të gjymtit “Biri im, të janë falur mëkatet!”,
hebrenjtë u shkandulluan. E, mendonin në zemër të vet “Po blasfemon! Kush mund t’i
falë mëkatet, përveç vetë Zotit?”(Mk 2,5-6). Po Jezusi thoshte të vërtetën,
sepse ishte njeri i vërtetë, por edhe Zot i vërtetë. “Në Të na u falën fajet, përmes
begatisë së hirit të Tij”(Ef 1,7)- shkruan Shën Pali.
Kur mendojmë për
të gjitha mëkatet tona, ndjejmë një barrë të rëndë, nga e cila nuk mund të çlirohemi
vetvetiu. E asnjë njeri nuk mund të na thotë: “Unë t’i zgjidh të gjitha mëkatet tua”.
Realiteti negativ i mëkatit bën pjesë në jetën tonë, në veten tonë, na ndjek pas.
Vetëm Hyji, Zot i mbarë gjithësisë, mund t’i shlyejë fajet tona.
Jezusi i
dha Kishës së vet dy Sakramente, përmes të cilave mund të falemi e të pajtohemi me
Zotin: Pagëzimin e Rrëfimin (cfr KKK, 977-980). E i dërgoi Apostujt e Tij të
predikonin “kthimin (në rrugën e Zotit) dhe faljen e mëkateve” (Lk 24,47).
Prandaj Shën Pali Apostull u kujton Korintianëve: “Ne jemi përfaqësuesit e Krishtit”(2
Kor 5,20).
Katekizmi na njeh me magjisterin e Kishës, e cila mëson: “Nuk
ka mëkat, sado i madh të jetë, që nuk mund të falet nga Kisha Shenjte (n.982)”.
I vetmi mëkat, që nuk mund të shlyhet, është ai kundër Shpirtit Shenjt. Katekizmi
shpjegon se “mëshira e Hyjit nuk njeh kufij, por kush e prapëson me paramendim e nuk
e pranon faljen e mëkateve dhe shëlbimin, dhuratë e Shpirtit Shenjt (n.1864),
vijon të shtypet nën peshën e fajeve. Jo sepse kështu do Zoti, por sepse kështu do
vetë njeriu!