Ekumenizmi: Kardinali Koch: “Duhen bërë hapa mbi çështjen e parisë”
“Të sheshohet udha e së ardhmes, për ecjen drejt pajtimit të Kishës së Perëndimit
me Kishën e Lindjes, do të thotë të bësh hapa të reja të përbashkëta në çështjen themelore,
atë të Parisë së Ipeshkvit të Romës”. Kështu u shpreh Kardinali Koch, kryetar i Këshillit
Papnor për nxitjen e bashkimit të të krishterëve, duke folur këto ditë në Kastel
Gandolfo, në kuvëndimin e ipeshkvijve, miq të Lëvizjes së Fokolarëve. “Sinodaliteti
e paria, në dritën e nxitjeve të Papës Françesku” titullohej referati, që mbajti
Hirësia e Tij në këtë takim. Sipas kardinalit, shpjegon agjencia Sir, çështja nuk
është të arrihet në kompromis për emëruesin më të vogël të përbashkët. Duhen diskutuar
pikat më të forta, më të vështira për t’u zgjidhur, të të dyja Kishave, duke u mbështetur
në faktin se të dyja duan të mësojnë nga njëra-tjetra, duke dhënë provën e parimit
themelor të dialogut ekumenik, atij të shkëmbimit të dhuratave. Në këtë drejtim, të
dyja palët duhet të bëjnë hapa të reja, për t’iu afruar njëra-tjetrës. Nga njëra anë
Kisha Katolike duhet të pranojë se nuk e ka zhvilluar ende në jetën e në strukturat
e saj atë nivel sinodaliteti, që do të ishte teologjikisht i nevojshëm. Nga ana tjetër,
Kishat ortodokse mund të mësojnë se paria, edhe në nivelin universal të Kishës, është
jo vetëm e mundshme dhe telogjikisht e ligjshme, por edhe e nevojshme. Vetë tensionet
në gjirin e ortodoksisë tregojnë se duhet reflektuar mbi ministerin e unitetit
në nivel universal. Arritja e sintezës së besueshme ndërmjet Parisë e sinodalitetit,
theksoi kardinali, varet sidomos nga fakti sesa paria e Ipeshkvit të Romës do të
dëshmojë se është edhe pari e bindjes ndaj Ungjillit”. Vetëm në se Ipeshkvi i Romës,
tha kardinali, detyra e të cilit është ta bëjë Kishën të impenjohet në bindje ndaj
fjalës së Zotit, është ai vetë model shembullor i bindjes e nuk vetëkonceptohet si
sundues absolut, me prirjen të ndjekë vetëm idetë e vizionet e veta, sipas kuptimit
të një monarkie të tipit politik, as nuk e kufizon shërbimin në një pari të thjeshtë
nderi, do të ngjallej vërtet shpresa dhe mundësia që paria e Ipeshkvit të Romës të
vihet në shërbim të rindërtimit të Kishës së bashkuar e të pandarë në Lindje e në
Perëndim”.